"خانه ی دوست کجاست؟" در فلق بود که پرسید سوار.
اسمان مکثی کرد.
رهگذر شاخه ی نوری که به لب داشت به تاریکی شن ها بخشید
و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت:
"نرسیده به درخت،
کوچه باغی است که از خواب خدا سبزتر است
و در ان عشق به اندازه ی پرهای صداقت ابی است.
می روی تا ته ان کوچه که از پشت بلوغ، سر به در می ارد،
پس به سمت گل تنهایی می پیچی،
دو قدم مانده به گل،
پایه فواره ی جاوید اساطیر زمین می مانی
و ترا ترسی شفاف فرا می گیرد.
در صمیمیت سیال فضا ، خش خشی می شنوی:
کودکی می بینی
رفته از کاج بلندی بالا، جوجه بردارد از لانه ی نور
و از او می پرسی
خانه ی دوست کجاست."
(سهراب سپهری)
من سرزمین خودمو تو لینکات نمی بینم
بازم ممنون
بازم می یام باید منو ببخشی عجله دارم باید برم
همچنان منتظر حضور گرمتان در سرزمین آفتاب هستم
از خودم می پرسم چرا شاعرای امروزمون دیگه نمی تونن مثل سهراب و فروغ و اخوان ثالث و همه اون قدیمیها شعر بگن. چرا دیگه نمی تونن چیزی بگن که به دل بشینه و اونا رو برای همیشه موندگار کنه. هنوزم همه حافظ و مولانا و پروین اعتصامی می خونن. هنوزم فقط بابا طاهر و به عنوان شاعر محلی می شناسن. به نظرت عجیب نیست؟!!!!!!
سلام عارفه عزیز ،
ممنونم از حضور همیشه سبزت ، متنت بسیار زیبا بود . در انتخاب شعرها و متنها دقتت خیلى خوبه ... موفق باشى عزیزم ...
آن شب که دیوارها به سویم مى خرامیدن
تو همانند پیچکى وجودم را در بر گرفتى.
من هر چه مى گشتم تو را نمى یافتم
ولى وجودم گرم بود و در جستجوى تو بودم.
تو مرا یافتى بى آنکه بدانم.
سلام
نماز و روزه هاتون قبول ..!
این شعر سهراب یکی از دلنگیزترین سرودهاشه و فریدون مشیری هم در جواب ٬ شعری گفته
من دلم می خواهد
خانه ای داشته باشم پر دوست
کنج هر دیوارش
دوستانم بنشیند آرام
....
شاد باشی
س ا ج د
خدای من این پست حسابی عقده دل رو وا میکنه . خانه دوست کجاست ؟ منم دنبال همین سئوال هستم و شاید تمام دلتنگی های من ...
بابت کامنتت ممنون .
دردهای من
جامه نیستند
تا ز تن در آورم
چامه و چکامه نیستند
تا به رشتهء سخن در آورم
نعره نیستند
تا ز نای جان بر آورم
دردهای من نگفتنی
دردهای من نهفتنی است
همیشه سبز باشی .
وقتی دوست پیدا شد به دنبالش خونه اش همه پیدا می شه.
سلام عارفه جان
آخ این شعری که گذاشتی منو برد تو عالم خاطرات دوران جوونی..!!! ببینم تو هم مثه من عشق سهرابی؟؟؟؟
مرسی که خبرم کردی عزیزم
اینم یه تصویر زیبا تقدیم به عارفه جونم.
____________**__**_____*
____________**__**_____*
___________***_*__*_____*
__________****_____**___******
_________*****______**_*______**
________*****_______**________*_**
________*****_______*_______*
________******_____*_______*
_________******____*______*
__________********_______*
__***_________**______**
*******__________**
_*******_________*
__******_________*_*
___***___*_______**
___________*_____*__*
_______****_*___*
_____******__*_**
____*******___**
____*****______*
____**_________*
_____*_________*
_____________*_*
______________**
خوش باشی گلم.
سلام عارفه جونم...
همه این حرفا درست...اما من تجربه کردم که اگه خونشو پیدا نکردی... تو قلبتم یه نگا بنداز! من کسایی رو که دوست دارم...خونشونو تو قلبم میسازم...چه باشن چه نباشن!
شاد باشی!
نرسیده به درخت،
کوچه باغی است که از خواب خدا سبزتر است
و در ان عشق به اندازه ی پرهای صداقت ابی است.
سلام
ممنون که خبرم کری خیلی عالیه
من از این عر خیلی خوشم میاد
تا بعد یا علی
سلام عارفه گلم
خوبی عزیزم؟
به سلیقه قشنگت آفرین میگم چه شعر قشنگی گذاشتی گل من عالی بود
شاد باشی عزیزم
سلام و درووووووووووود به شما
قرارمان فردا پای همین شعر که قرار است. ادا مه اش آواز کشتگان باشد یا نیمه ی دیگر تو که پشت همین دیوار جا مانده است نگران مباش این بالهای بریده پایان خوشی خواهدداشت
خدایش آخرش فقط انو میشه گفت
سلام عارفه جون
شعر خیلی قشنگی بود!
موفق باشی.
سلام عارفه عزیز،
شعرت برام خیلی خاطره انگیزه ،این شعر فوق العاده زیباست[گل]
سلام
امید وارم حالت خوب باشه
خیلی خوشکل بود
به سلیقه ات تبریک می گم
سلام عارفه
خوبی؟؟
نماز روزه ها قبول
من این شعر سهراب رو خیلی دوست دارم
خیلی قشنگه
و در جواب این شعر:
من دلم میخواهد خانه ای داشته باشم پر دوست
کنج هر دیوارش
دوستهایم بنشینند آرام
گل بگو گل بشنو
هر کسی می خواهد
وارد خانه،پر عشق و صفای من گردد
یک سبد بوی گل سرخ
به من هدیه کند
شرط وارد گشتن
شست و شوی دلهاست
شرط آن داشتن
یک دل بی رنگ و ریاست
بر درش برگ گلی می کوبم
روی آن با قلم سبز بهار
می نویسم ای یار
خانه ما اینجاست
تا که سهراب نپرسد دگر
خانه ی دوست کجاست؟
ممنون از حضورت
**التماس دعا**
سلام خوبی؟
وبلاگ زیبایی داری
خوشحال می شم به من سر بزنی و نظرت رو درمورد تبادل لینک بگی
فعلآ
مسافر جاده های دورم...حتی دیگر به جای رسیدن نمی اندیشم....میخواهم تا ابد مسافر بمانم و زائر غربت چشمهای نمناکت...... ای یار که نشان یار می طلبی یار کجاست همه یارند اما یار وفادار کجاست
آخ ٬ دیگه خسته شدم
ولی فک کنم دیگه رسیدم
آره ٬ داره یه صدایی میاد ...
اِ اِ اِ بچه جون یه دیقه وایسا ...
ببینم تو میدونی خونه ی دوست کجاست ؟؟
سلام گلم خوبی خوشی وبلاگت قشنگه موفق باشی
اگه با تبادل لینک موافقی من منتظرم خبرم کن گلم[گل] فعلا قربانت[بوسه]
واییییییییییییییییییی چه کسی می گه خانه ی دوست کجاست.از ما یه خبری نگیری ها.وایییی عارفه ۳ روز دیگه واییی من اصلآ امادگی ندارم. تو داری.راستی جات خالی امشب من و بهناز و ابراهیم و محمد رفتیم کوه صفه. خیلی خوش گذشت.
سلام خانومی خوبی؟
معذرت میخوام دیر اومدم مسافرت بودم
وبلاگ زیبایی داریی مخصوص شعر سهراب سپهری رو گذاشتی
نماز روزه ی ابجی گلم قبول باشه
موفق باشی
حق نگهدرات
هدیه من به تو:
برای تو و خویش چشمانی ارزو میکنم
که چراغها و نشانه ها را
در ظلماتمان ببیند
سلام عارفه !
از دو موضوع خوشحالم اینکه زنی و اینکه ۱۶ سالته!
من دلـم می خواهد
خانه ای داشته باشم بر دوست
کنج هر دیوارش
دوست هایـم بنشینند آرام
گل بگو
گل بشنو
هر کسی می خواهد- وارد خانهً پر عشق و صفایـم گردد
یک سبد بوی گل سرخ به من هدیه کند
شرط وارد گشتن - شستشوی دلهاست
شرط آن داشتن - یک دل بیرنگ و ریاست
بر درش برگ گلی می کوبـم
روی آن با قلم سبز بهار
می نویسم : ای یار
خانهً ما اینجاست
تا که سهراب نپرسد دیگر
خانهً دوست کجاست ؟؟؟
سلام عارفه جان
با یک مطلب به روزم ٬ منتظرت هستم . موفق باشی
سلام عارفه عزیز:
وبلاگت حرف نداره ..............
به خصوص این شعر سهراب
که من عاشقشم.
یه شعر دیگه که خیلی دوستش دارم اینه :
به سراغ من اگر می آیید ،
پشت هیچستانم .
پشت هیچستان جایی است .
پشت هیچستان رگ های هوا ، پر قاصد هایی است
که خبر می آرند ، از گل واشده ء دورترین بوته ء خاک .
روی شن ها هم ، نقش های سم اسبان سواران ظریفی است که صبح
به سر تپه ء معراج شقایق رفتند .
پشت هیچستان ، چتر خواهش باز است :
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود ،
زنگ باران به صدا می آید .
آدم اینجا تنهاست
و در این تنهایی ، سایه ء نارونی تا ابدیت جاری است .
به سراغ من اگر می آیید ،
نرم و آهسته بیایید ، مبادا که ترک بر دارد
چینی نازک تنهایی من .
دوست خوبم بهم سر بزن خوشحال می شم
اگه مایلی تبادل لینک کنیم
در نظرت بنویس.
بدرود........................
سلام خوبی عارفه جون؟
من آپم خوشحال میشم بهم سر بزنی
کاش به دل کسی پا نمی گذاشتیم و کسی به دلمون پا نمی گذاشت . ای کاش اگر کسی به دلمون پا گذاشت دیگه دلمون رو تنها نمی ذاشت. ای کاش اگه یه روز دلمون رو تنها گذاشت رد پا هاشو روی دلمون جا نمی گذاشت
فعلآ
سلام
مثل همیشه قشنگ بود..خدایش سلیقت خوبه عزیزم
موفق باشییییییییییی
سلام بر شما و وبلاگ زیبای شما
هدیه به شما :
در دادگاه عشق گفتی بگو ولیکن
حرف نگفته ام را ناگفته می گذارم
بگذار تا بگریم حرف دلم بگویم
اما به خاطر تو ناگفته می گذارم
حرف من از غریبی است از ذوق با تو بودن
حرف غریب خود را ناگفته می گذارم
گر سد شوی به راهم تا حرف دل بگویم
گویم به روبرویت ناگفته می گذارم
در کیمیای هستی عالم بهانه ای بود
لیکن بهانه دل ناگفته می گذارم
اندر امید عشقت هوای شاعری بود
((این شعر تازه را هم ناگفته می گذارم))
____________**__**_____* __________
___________***_*__*_____* _________
__________****_____**___****** ____
_________*****______**_*______** __
________*****_______**________*_**
________*****_______*_______* _____
________******_____*_______* ______
_________******____*______* _______
__________********_______* ________
__***_________**______** __________
*******__________** _______________
_*******_________* ________________
__******_________*_* ______________
___***___*_______** _______________
___________*_____*__* _____________
_______****_*___* _________________
_____******__*_** _________________
____*******___** __________________
____*****______* __________________
____**_________* _____آپم___________
_____*_________* _________یه________
_____________*_* ____________سر____
______________** ________________بیا_
______________* ____________________
عارفه جان سلام؛
خانه دوست سهراب، نشانی خانه دوست هر عاشق دلدادهایاست که سر و جان در گرو معشوق گذاشته و بی تاب رسیدن به آغوش اوست تا سر بر شانه معشوق گذاشته و غم دوری را اشک ریزد.
و تو دوست خوب به زیبایی از این نشانی یاد کردی.
شاد باشی و پایدار.
سلام...ممنون که به من سر زدی.....
راستی طاعات و عباداتتون قبول باشه......
به امید دیدار
سلام سلام
من
اکنون
اینجا
اعلام می دارم
- - -
به روزم
پارسی و پیروز باشی
سلام دوست عزیز
با یک مطلب به روزم
منتظر حضور گرمتان در سرزمین آفتاب هستم
سلام. من مجبور شدم وبلاگم رو تغییر بدم.
آدرس جدیدم:
http://since1989.blogsky.com
سلام بازم خوشحالم کردی بهم سر زدی
بازم خوشحالم کن
منتظر حضور گرمتان در سرزمین آفتاب هستم
سلام عارفه ببخشید من چند روزی مسافرت بودم نتونستم بیام بهم یه سر بزن...
سلام گلم خوبی خوشی ممنون بهم سر زدی راستی شرمنده که اینقدر دیر اومدم
راستی نگفتی با تبادل لینک موافق یا نه من منتظرم خبرم کن[گل]
راستی اسمم سمیراست ولی ستاره اسم مستعارمه
سلام به دوست قدیمی .
امیدوارم حالت خوب باشه . هنوز آپ نکردی این چندمین باری که اومدم اما از تو خبری نیست .
دوست خوبم با یک دلتنگی دیگه آپ کردم خوشحال میشم رد پای حضورت رو تو غربت من ببینم .
به امید سبز بودنت .
سلام عارفه جان ،
رسوم و آداب کهن .... جشن عاطفه ها ...
یک قدم تا کلبه من بیا ...
موفق باشى
با این شعر زندگی کردم...
مرسی ..تداعی خاطرات بود.......
تو کیستی ، که من اینگونه ، بی تو بی تابم ؟
شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم .
تو چیستی ، که من از موج هر تبسم تو
بسان قایق سرگشته ، روی گردابم !
تو در کدام سحر ، بر کدام اسب سپید ؟
تو را کدام خدا ؟
تو از کدام جهان ؟
تو در کدام کرانه ، تو از کدام صدف ؟
تو در کدام چمن ، همره کدام نسیم ؟
تو از کدام سبو ؟
من از کجا سر راه تو آمدم ناگاه !
چه کرد با دل من آن نگاه شیرین ، آه !
مدام پیش نگاهی، مدام پیش نگاه !
کدام نشأ دویده است از تو در تن من ؟
که ذره های وجودم تو را که می بینند ،
به رقص می آیند ،
سرود می خوانند !
چه آرزوی محالی است زیستن با تو
مرا همین بگذارند یک سخن با تو :
به من بگو که مرا از دهان شیر بگیر !
به من بگو که برو در دهان شیر بمیر !
بگو برو و جگر کوه قاف را بشکاف !
ستاره ها ر از آسمان بیار به زیر ؟
ترا به هر چه گویی ، به دوستی سوگند
هر آنچه خواهی از من بخواه ، صبر مخواه .
که صبر ، راه درازی به مرگ پیوسته است !
تو آرزوی بلندی و ، دست من کوتاه
تو در دور دست امیدی و پای من خسته است .
همه وجود تو مهر است و جان من محروم
چراغ چشم تو سبز و راه من بسته است .
سلام... چرا آپ نمیکنی؟
به منم سر بزن...
شب های هجران را سحر کن/ به عشق خود دلم را شعله ور کن/در این شبهای سرد بی ترنم لبانم را پر از شیر و شکر کن/دل ما چشم در راه تو مانده است سفر را ای پرستو مختصر کن